دوباره قاصد غم آمد وبه ماسرزد                  نشست وحلقه ماتم گرفت و بر در زد
آن زمان که به پا شد خیمه آل رسول                 سهیل خیمه خودرا میان بستر زد
کشید ناله جانسوز و از تنوره ی دل             که با شراره اش آتش به چرخ اخضر زد
هزار حیف که از نوکران آل ا....                          کبوترانه یکی سوی آسمان پر زد
گرفت در دل خود شور بیت العباسی               به یادخسروخوبان به سینه وسر زد
زبسکه عاشق عباس بود روزتاسوعا               می از سبوی خوش ساقی دلاور زد

شادی روحش صلوات